тұрсишаң

үст. Бұтында тек тұрсиы ғана бар, тұрси ғана киген. Әжесінің «күн өтеді, тастама киіміңді» деген байбаламына қарамастан т ұ р с и ш а ң шыға келді (Н.Сералиев, Қанат, 96). Мәйкішең, т ұ р с и ш а ң тұрған мына ұсқыныма қорқыңқырап тұр (Қ.Омарұлы, Әке, 13).